-
1 tęp|ić
impf Ⅰ vt 1. (niszczyć) to destroy [chwasty, szkodniki]- tępiła wszystkie muchy she exterminated all the flies ⇒ wytępić2. (prześladować) to fight [przeciwników] ⇒ wytępić 3. (czynić nieostrym) to blunt [nóż, nożyczki] ⇒ stępić 4. (osłabić) to dull [wzrok]- głośna muzyka tępiła jej słuch her hearing was dulled by loud music ⇒ stępić5. pot. (szkodzić) to persecute [indywidualności] Ⅱ tępić się 1. (zwalczać się) [osoby] to fight 2. (stawać się nieostrym) [nóż, kosa] to blunt ⇒ stępić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tęp|ić
-
2 tępić
(-pię, -pisz); vt* * *ipf.1. (= zwalczać) combat, eradicate; ( o szkodnikach) kill off, exterminate.2. (= nękać, dokuczać) persecute.3. (= czynić tępym) blunt.4. (= powodować osłabienie) weaken.ipf.1. (= zwalczać się wzajemnie) fight one another.2. (= stawać się nieostrym) go blunt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tępić
-
3 tępieć
ipf.1. (= stawać się nieostrym) go blunt.2. (= głupieć) become stupid, become dull.3. (= słabnąć) weaken.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tępieć
-
4 tępi|eć
impf (tępieję, tępiał, tępieli) vi 1. (stawać się nieostrym) [nóż] to blunt ⇒ stępieć 2. [osoba] (głupieć) to go dull; (obojętnieć) to go numb ⇒ stępieć 3. (słabnąć) to dull- wzrok mi tępieje na starość my eyesight is dulled by age ⇒ stępiećThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tępi|eć
См. также в других словарях:
rozmywać się – rozmyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o kształtach: tracić ostrość konturów, rozmazywać się, rozpływać się; znikać, rozmydlać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Litery rozmyły się na deszczu. Chmura rozmyła się bez śladu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tępić — ndk VIa, tępićpię, tępićpisz, tęp, tępićpił, tępićpiony 1. «prowadzić akcję zmierzającą do zgładzenia, wytrzebienia, zniszczenia czegoś; niszczyć, trzebić; prześladować, zwalczać coś, występować przeciw komuś, czemuś» Tępić chwasty, muchy,… … Słownik języka polskiego
mętnieć — ndk III, mętniećeje, mętniećniał 1. «stawać się mętnym, nieprzezroczystym» Woda w potoku mętnieje po deszczu. przen. «o oczach, spojrzeniu itp.: tracić wyrazistość, blask» Mętniejący wzrok chorego. 2. «stawać się niewyraźnym, nieostrym, słabo… … Słownik języka polskiego
tępieć — ndk III, tępiećeję, tępiećejesz, tępiećej, tępiećpiał, tępiećeli 1. «stawać się tępym, nieostrym, źle tnącym; tępić się» Od częstego używania nóż tępieje. 2. «stawać się ograniczonym umysłowo, tracić bystrość, inteligencję; głupieć» Nic ostatnio… … Słownik języka polskiego
